Wydawało się sprawa jest prosta. Będzie prosta. Wystarczy odpowiednio wcześniej włączyć ekspres, – aby się wygrzał, zmielić kawę, ubić w kolbie, podpiąć kolbę pod grupę. Pstryknąć. Podstawić filiżankę. Chwilę poczekać. I już. Domowe zmagania z espresso dobiegły końca.
Figa Coffee. Pierwsze skojarzenie popłynęło w stronę znanego powiedzonka – „figa z makiem” – co oznacza mniej więcej tyle, że nie warto się w sprawę angażować, bo wynik jest z góry znany. W tym przypadku takim sceptykiem nie byłem.
W objęciach Małej Czarnej a dokładnie to w objęciach Costa Rica Las Lajas Perla Negra i Kenia Marimira PB. Mała Czarna to lokalna palarnia kawy z Wrocławia, którą zaprosiłem do siebie na święta i Nowy Rok 2019.
Dripper. Drip. Dripp. Generalnie V60-02 wersja dwuosobowa. Pierwszy drip był plastikowy. Bardzo długo parzyłem w nim kawę. Bardzo. Ciągle marzyłem o czarnym. Lubię czarny kolor. I wreszcie nabyłem. Czarny ceramiczny. Czarny metalowy, ale to jeszcze nie koniec tej opowieści.
Kawowe wzloty i upadki to tradycja na blogach. Czasami się z tego „nabijam”, czasami łapię na tym, że czytam roczne dokonania – podsumowania na innych blogach. Kawowy rok 2018 upłynął pod znakiem kawy. I espresso
Kawa Strong Touch – nazwa jak nazwa, angielska, to już dzisiaj nie dziwi. Zamówiłem kawę. Zawartość: 60% arabica i 40% robusta. Ziarno: Brazylia i Indie. Nie, żebym nie wiedział czego mogę się spodziewać, ale moje oczekiwania zostały mocno … przekroczone.