Nie jestem zdziwiony zastanym stanem rzeczy: czarna kawa z pokaźną dozą cukru, zalana obficie mlekiem. Moje zaskoczenie bierze się stąd, że w całym łańcuchu sporządzenia dobrej kawy, kawa a dokładnie ziarno jest na ostatnim miejscu. Niesiesz kaganek wiedzy o kawie, piszesz głównie o ziarnie, o palarniach, o metodach. A na końcu dowiesz się …
Nie wiem. I na tym bym mógł zakończyć wpis. Nie wiem, dlaczego obawiałem się zmian. Zmiany. Oszukiwanie samego siebie wychodzi bardzo dobrze i znajdzie się tyle wymówek, aby utwierdzić się w przekonaniu, że wyjście ze strefy tzw. komfortu to będzie bolesne zderzenie z betonem. Po tym zderzeniu długo będziemy dochodzić do siebie. Kiedy już ochłoniemy, a guzy znikną – świat wygląda już zupełnie inaczej.
Zły. Antybohater socjalizmu. Dziennik 1954 – zapis rzeczywistości smętnej, ponurej i urokliwej w swej postaci. Komunizm szary, wypłowiały, ale budzący dzikie żądze w pęczniejącej od forsy kieszeni. I na koniec Pan T. Drażniący. Przydałby się ktoś taki dzisiaj.
Stalowy filtr do aeropress – zadanie, jakie przed nim postawiłem było proste. Kawa ma być dobra, smaczna, bez pyłu a samo parzenie kawy równie łatwe i przyjemne.
Niektóre propozycje współpracy spadają na nas jak grom z jasnego nieba. Kawę pod przelew od Manufaktury Kawy miałem na barze wcześniej, do pełnego c.v. palarni brakowało tylko kawy pod espresso, które było na liście życzeń. I pojawiła się okazja – propozycja, która wstrzeliła się w czas, kiedy mogłem połączyć ze sobą te dwie opcje.
I to dosłownie. Przeczytałem na łamach pewnego bloga, który nie traktował wyłącznie o kawie, o palarniach kawy, które warto poznać będąc w województwie wielkopolskim. I pamiętałem nazwę tej palarni aż nagle … nazwa uleciała z pamięci.